Bank Polski istniał jako niezależna instytucja finansowa wlatach 1828-1885 i stanowił centralną instytucję finansową Królestwa Polskiego.Dlaczego był tak ważny dla Polaków żyjących pod rosyjskim zaborem? Jak wielkiwywarł wpływ, skoro jego nazwa do dziś funkcjonuje?Bank Polski był rządową, carską instytucją, powstałą w 1828r. z funduszy państwowych i posiadał własną osobowość prawną na mocy dekreturosyjskiego zaborcy - cara Mikołaja I. Jego siedziba znajdowała się w Warszawiew niezwykle okazałym budynku na rogu placu Bankowego i ulicy Elektoralnej(zaprojektował go wybitny włoski architekt Antonio Corazzi). Dzisiaj w tymsamym budynku mieści się Galeria Porczyńskich - Muzeum Kolekcji im. Jana PawłaII. Od pierwotnej siedziby banku wziął nazwę również Plac Bankowy.Założycielem Banku był minister skarbu Królestwa Polskiego,książę Ksawery Drucki-Lubecki. Był on niezwykle surowym politykiem, któregodziałalność powiększyła jednak możliwości budżetowe Królestwa. Wprowadziłpolitykę oszczędnościową, egzekwował bezwzględnie zaległości podatkowe, nałożyłpodatek pośredni na niektóre artykuły pierwszej potrzeby, rozbudował monopolpaństwowy na sól i wyroby tytoniowe, a także wspierał program poszukiwań soli.W ten sposób zlikwidował deficyt budżetowy oraz zapewnił budżetowi nadwyżkę,która mogła być przeznaczana na inwestycje. Zapewnił także Polsce zewnętrznerynki zbytu i zabezpieczył ją przed obcą konkurencją. Wydał decyzję o budowierządowej warzelni soli w Ciechocinku.Była to instytucja rządowa o własnej osobowości prawnej.Bank Polski miał prawo emisji banknotów do wysokości kapitału zakładowego(początkowo 30 mln zł polskich, od 1834 – 42 mln, od 1841 – 8 mln rubli, czyliok. 53 mln zł pol.), udzielał kredytów krótko i długoterminowych, obsługiwałpożyczki zagraniczne. Najważniejszy cel Banku Polskiego stanowiło wspieraniedziałalności przemysłowej i handlowej na obszarze Królestwa Polskiego. Todlatego finansował powstawanie bitych dróg, rozwój górnictwa rządowego i koleiżelaznej, ekspansję handlu zagranicznego oraz realizację ważnych inwestycjigospodarczych (np. budowę Kanału Augustowskiego oraz powstanie Huty Bankowej wDąbrowie Górniczej, wówczas jednej z najnowocześniejszych w Europie,działającej zresztą do dziś).W trakcie powstania styczniowego, 9 czerwca 1863 r.,personel Banku Polskiego przekazał powstańcom pod wodzą AleksandraWaszkowskiego depozyty Kasy Głównej Królestwa w wysokości 3,6 miliona złotych,500 tysięcy rubli i wielu listów zastawnych.Kilka lat po powstaniu styczniowym, w 1869 r., Bank Polskipodporządkowano rosyjskiemu Ministerstwu Skarbu w Petersburgu. Rok późniejinstytucję pozbawiono nie tylko prawa emisji banknotów, ale również udzielaniakredytów długoterminowych. W 1886 r. postawiono ją w stan likwidacji, trwającąkilka kolejnych lat, a majątek Banku Polskiego został przejęty przez BankPaństwowy Rosji.Marcin Dobrowolski, Puls Biznesu